Druga mul­ti­me­dialna pre­zen­ta­cja o nieco smut­niej­szym cha­rak­te­rze. Tym razem skupiłem się na zjawisku wszech­obec­nej i nie­ubła­ga­nej entropii popy­cha­ją­cej wszech­świat ku zagła­dzie.Tym razem kon­wer­to­wa­łem materiał innym pro­gra­mem, co powinno wyeli­mi­no­wać wszelkie problemy z dźwię­kiem. Zapra­szam do dwu­mi­nu­to­wego seansu.

Tak pomy­śla­łem, że warto odkopać i odnowić kanał na YouTube. Co prawda nigdy spe­cjal­nie nie sie­dzia­łem w mul­ti­me­diach, ale praktyka czyni mistrza. Jeżeli będzie popyt, być może powsta­nie jeszcze kilka prac. Oczy­wi­ście lepszych, dzięki waszym pro­po­zy­cjom i uwagom.Film składa się w zasadzie z dwóch członów: pierwszy przed­sta­wia świat mikro, a drugi makro­sko­powy. Niestety popeł­ni­łem jeden dość poważny błąd, który zauwa­ży­łem już po złożeniu mate­riału. Kto zauważy o co chodzi? =)

Skoro był czas na Marsa, to i na Księżyc musi się znaleźć. Niedawna śmierć Neila Arm­stronga zwróciła moją uwagę na to jak prze­mi­nęła moda na Srebrny Glob. W epoce wielkiej kosmo­lo­gii, nasz kosmiczny sąsiad pozostał na uboczu, w cieniu innych odkryć. Czy słusznie?Poprzedni Astro­Pa­sek: Szcze­gól­ność Marsa.

Oko­licz­no­ściowy Astro­Pa­sek, z okazji udanego lądo­wa­nia Curio­sity kilka dni temu. Celem misji jest kolejna próba stwier­dze­nia, czy na Czer­wo­nej Planecie istniały lub nadal istnieją warunki sprzy­ja­jące powsta­niu i utrzy­ma­niu życia.Poprzedni Astro­Pa­sek: Jak powięk­szał się wszech­świat?

Pora na nowy astro­pa­sek, pierwszy w nowej odsłonie bloga. Tym razem grafika zawiera prze­my­śle­nia doty­czące ludzi i odkryć, którzy w szcze­gólny sposób przy­czy­nili się do postrze­ga­nia ogromu kosmosu.