czarne dziury

Kosmos jest pełen gra­wi­ta­cyj­nych potworów. O ist­nie­niu czarnych dziur, a więc obiektów o przy­cią­ga­niu tak silnym, że nawet światło nie może od nich uciec, nauka mówiła już pod koniec XVIII wieku. Mate­ma­tyk Pierre Simone de Laplace wiedząc, że prawo ciążenia wpływa również na światło, zasta­na­wiał się czy może istnieć ciało, od którego promień świetlny się nie oderwie. Dziś wiemy, że takimi ciałami są niemal na pewno masywne obumarłe gwiazdy. Prędkość ucieczki w pobliżu eks­tre­mal­nie gęstego obiektu prze­kra­cza prędkość światła. Gwiazda staje się nie­wi­doczna, ukryta za czernią hory­zontu zdarzeń. Rodzi się czarna dziura.