Pęknięty bozon – o cząstce Higgsa i jej rozpadach
LHC zaszalał i dostarczył mi świetnego pretekstu do powtórnego chwycenia za wątek najsławniejszej cząstki elementarnej ostatniego półwiecza. Tym razem jednak skupimy się nie na samym mechanizmie działania bozonu Higgsa, lecz na zjawisku jego rozpadu.
TL;DR: Jak beznadziejnie słaba jest grawitacja?
Niedawno spotkałem się z komentarzem wyrażającym podziw dla potęgi grawitacji, która dominuje nad innymi oddziaływaniami i ustala własne porządki we wszechświecie. Nie do końca tak się sprawy mają.
Kosmiczna symfonia cz.4: Supersymetria
Pojęcie symetrii przewijało się już we wcześniejszych odsłonach cyklu, lecz zasługuje również na osobne, szersze omówienie. Przede wszystkim dlatego, że symetria jest tym przejawem estetyki, który najbardziej trafia w serca i rozumy fizyków. Stanowi również cenny drogowskaz na drodze prowadzącej ku teorii wszystkiego.
TL;DR: Czy odkryliśmy już grawitony?
Kwantem pola elektromagnetycznego jest foton, oddziaływanie silne przenoszą gluony i mezony pi, w oddziaływaniu słabym pośredniczą bozony W i Z. A co z bliską nam wszystkim grawitacją? Czy odkrycie fal grawitacyjnych jest równoznaczne z odkryciem cząstki zwanej grawitonem?
Bozon Higgsa, czyli dawca masy, czasu i nie tylko
Latem 2012 roku miało miejsce bodaj najbardziej medialne odkrycie w historii fizyki cząstek elementarnych. Jednak mimo upływu pięciu lat od tej wielkiej wrzawy, nadal mało kto zdaje sobie sprawę z roli jaką odgrywa bozon Higgsa w opisie masy, czasu i… oddziaływania słabego.
Czternasty odcinek Kwantowych pigułek, poświęciłem zagadnieniu kwarków, składających się na zalegające w jądrach naszych atomów protony i neutrony.
Kwantowe Pigułki #14: Z czego zbudowane są protony i neutrony?
Czternasty odcinek Kwantowych pigułek, poświęciłem zagadnieniu kwarków, składających się na zalegające w jądrach naszych atomów protony i neutrony.
Jak światło może rozproszyć światło?
W ostatnim miesiącu opublikowano wyniki interesującego eksperymentu, podtrzymującego założenia modelu standardowego i elektrodynamiki kwantowej. Wskazują one, że fala elektromagnetyczna może ulec rozproszeniu przez… inną falę elektromagnetyczną.
Mezony pi, czyli cząstki stawiające atom do pionu
W jądrze każdego z atomów budujących nasze ciała, toczy się nieustanna, dynamiczna gra. Kwarki sklejane gluonami tworzą swoiste tercety, postrzegane przez nas jako protony i neutrony. Te z kolei, trzymają się razem wyłącznie dzięki pośrednictwu skromnych bohaterów, znanych jako mezony π.
Próżnia kipiąca cząstkami – triumf nieoznaczoności
Próżnia nie jest nicością. Kwantowa próżnia zdecydowanie pozostaje czymś, i to czymś z gruntu tętniącym aktywnością. Mało tego, mamy prawo sądzić, że jej żywiołowe fluktuacje stanowią fundament fizycznej rzeczywistości.
![Gluony, czyli kwantowe kolorowanki [+słowo o egzotycznych hadronach]](https://www.kwantowo.pl/wp-content/uploads/2014/04/gluony.jpg)
Gluony, czyli kwantowe kolorowanki [+słowo o egzotycznych hadronach]
W niedawnym tekście poświęconym kwarkom i hadronom (jeśliś pominął to klikaj i ucz się), dowiedzieliśmy się, że pewne cząstki zwane elementarnymi – jak protony i neutrony – wcale elementarne nie są; poznaliśmy sympatyczne persony Gell-Manna i Hofstadtera, oraz usłyszeliśmy o złowieszczo brzmiącej swobodzie asymptotycznej. Po tej lekturze mogło wam przejść przez głowę niegłupie pytanie: ale właściwie jak to się dzieje, że te całe “kwarki” łączą się w grupki aby zbudować… mnie?Przy okazji, rzucimy okiem na głośną ostatnimi czasy sprawę tzw. hadronów egzotycznych.