TL;DR: Jak beznadziejnie słaba jest grawitacja?
Niedawno spotkałem się z komentarzem wyrażającym podziw dla potęgi grawitacji, która dominuje nad innymi oddziaływaniami i ustala własne porządki we wszechświecie. Nie do końca tak się sprawy mają.
Kosmiczna symfonia cz.4: Supersymetria
Pojęcie symetrii przewijało się już we wcześniejszych odsłonach cyklu, lecz zasługuje również na osobne, szersze omówienie. Przede wszystkim dlatego, że symetria jest tym przejawem estetyki, który najbardziej trafia w serca i rozumy fizyków. Stanowi również cenny drogowskaz na drodze prowadzącej ku teorii wszystkiego.
TL;DR: Czy odkryliśmy już grawitony?
Kwantem pola elektromagnetycznego jest foton, oddziaływanie silne przenoszą gluony i mezony pi, w oddziaływaniu słabym pośredniczą bozony W i Z. A co z bliską nam wszystkim grawitacją? Czy odkrycie fal grawitacyjnych jest równoznaczne z odkryciem cząstki zwanej grawitonem?
Bozon Higgsa, czyli dawca masy, czasu i nie tylko
Latem 2012 roku miało miejsce bodaj najbardziej medialne odkrycie w historii fizyki cząstek elementarnych. Jednak mimo upływu pięciu lat od tej wielkiej wrzawy, nadal mało kto zdaje sobie sprawę z roli jaką odgrywa bozon Higgsa w opisie masy, czasu i… oddziaływania słabego.
Czternasty odcinek Kwantowych pigułek, poświęciłem zagadnieniu kwarków, składających się na zalegające w jądrach naszych atomów protony i neutrony.
Kwantowe Pigułki #14: Z czego zbudowane są protony i neutrony?
Czternasty odcinek Kwantowych pigułek, poświęciłem zagadnieniu kwarków, składających się na zalegające w jądrach naszych atomów protony i neutrony.
Jak światło może rozproszyć światło?
W ostatnim miesiącu opublikowano wyniki interesującego eksperymentu, podtrzymującego założenia modelu standardowego i elektrodynamiki kwantowej. Wskazują one, że fala elektromagnetyczna może ulec rozproszeniu przez… inną falę elektromagnetyczną.
Mezony pi, czyli cząstki stawiające atom do pionu
W jądrze każdego z atomów budujących nasze ciała, toczy się nieustanna, dynamiczna gra. Kwarki sklejane gluonami tworzą swoiste tercety, postrzegane przez nas jako protony i neutrony. Te z kolei, trzymają się razem wyłącznie dzięki pośrednictwu skromnych bohaterów, znanych jako mezony π.
Próżnia kipiąca cząstkami – triumf nieoznaczoności
Próżnia nie jest nicością. Kwantowa próżnia zdecydowanie pozostaje czymś, i to czymś z gruntu tętniącym aktywnością. Mało tego, mamy prawo sądzić, że jej żywiołowe fluktuacje stanowią fundament fizycznej rzeczywistości.
![Gluony, czyli kwantowe kolorowanki [+słowo o egzotycznych hadronach]](https://www.kwantowo.pl/wp-content/uploads/2014/04/gluony.jpg)
Gluony, czyli kwantowe kolorowanki [+słowo o egzotycznych hadronach]
W niedawnym tekście poświęconym kwarkom i hadronom (jeśliś pominął to klikaj i ucz się), dowiedzieliśmy się, że pewne cząstki zwane elementarnymi – jak protony i neutrony – wcale elementarne nie są; poznaliśmy sympatyczne persony Gell-Manna i Hofstadtera, oraz usłyszeliśmy o złowieszczo brzmiącej swobodzie asymptotycznej. Po tej lekturze mogło wam przejść przez głowę niegłupie pytanie: ale właściwie jak to się dzieje, że te całe “kwarki” łączą się w grupki aby zbudować… mnie?Przy okazji, rzucimy okiem na głośną ostatnimi czasy sprawę tzw. hadronów egzotycznych.
Kwarki, czyli kwantowi więźniowie
Uczy się nas w szkole, że składamy się z trzech rodzajów cząstek: elektronów, protonów i neutronów. Jednak na poziomie elementarnym powinniśmy wymienić elektrony, kwarki dolne oraz kwarki górne.