W gmachu należącym do amerykańskiego MIT odbyła się wczoraj 34. ceremonia honorująca badania naukowe, które najpierw wzbudzają śmiech, a później (czasem) skłaniają do refleksji (i dalej wzbudzają śmiech). Nie przedłużając, poniżej znajdziecie listę dziesięciu tegorocznych laureatów Ig Nobli.
Nagroda pokojowa za eksperymenty mające na celu sprawdzenie, czy wykonalne jest umieszczenia żywych gołębi wewnątrz pocisków w celu naprowadzania ich na cel. Nagroda została przyznana pośmiertnie, ponieważ pomysł wyszedł od zmarłego w 1990 roku słynnego behawiorysty, Burrhusa Skinnera. Wyróżnienie odebrała jego córka, Julie Skinner-Vargas.
Nagroda z botaniki za znalezienie dowodów na to, że niektóre prawdziwe rośliny naśladują kształty sąsiadujących z nimi sztucznych roślin z plastiku. Odkrycia dokonali Jacob White i Felipe Yamashita, prowadzący badania nad liśćmi południowoamerykańskiego gatunku Boquila trifoliolata.
Nagroda z anatomii za zbadanie, czy włosy na głowach większości ludzi na półkuli północnej skręcają się w tym samym kierunku (zgodnie z ruchem wskazówek zegara czy przeciwnie?) co włosy na głowach większości ludzi na półkuli południowej. Wnioski zostały ujęte w publikacji Determinizm genetyczny i wpływ półkuli na powstawanie wiru włosowego. Wieloosobowy zespół reprezentowali podczas ceremonii Marjolaine Willems i Roman Khonsari.
Nagroda z medycyny za wykazanie, że fałszywe leki powodujące bolesne skutki uboczne, mogą być skuteczniejsze niż fałszywe leki, które ich nie powodują. Autorami interesującego badania jest trzech lekarzy z Uniwersytetu Medycznego w Hamburgu: Lieven Schenk, Tahmine Fadai i Christian Büchel.
Nagroda z fizyki za zademonstrowanie i wyjaśnienie zdolności pływania martwego pstrąga. Chociaż publikacja o Kontroli nerwowo-mięśniowa pstrąga płynącego w wirowej uliczce została napisana przez biologa Jamesa Liao, kapituła uznała, że znalazły się w niej ważne wnioski z zakresu mechaniki płynów.
Nagroda z fizjologii za odkrycie tego wiele ssaków potrafi oddychać przez odbyt. Ujmując rzecz delikatniej, zespół Ryo Okabe z Tokio szukał odpowiedzi na pytanie, jak Wentylacja dojelitowa ssaków łagodzi niewydolność oddechową.
Nagroda z prawdopodobieństwa za wykazanie, zarówno teoretycznie, jak i za pomocą 350 757 eksperymentów, że gdy rzucamy monetą, ma ona tendencję do lądowania po tej samej stronie, co na początku. Wyróżnienie w imieniu ochotników, którzy poświęcili całe dnie na rzucanie monetą i notowanie wyników, odebrali Frantisek Bartos i Eric-Jan Wagenmakers.
Nagroda z chemii za zastosowanie chromatografii do rozdzielenia pijanych i trzeźwych robaków. Choć brzmi to dziwnie, takie eksperymenty rozwinęły naszą wiedzę o polimerach. W każdym razie, tak twierdzą Tess Heeremans, Antoine Deblais, Daniel Bonn i Sander Woutersen.
Nagroda z demografii za pracę detektywistyczną mającą na celu odkrycie, że wiele osób słynących z najdłuższego życia, żyło w miejscach, w których prowadzono kiepską ewidencję urodzeń i zgonów. Saul Justin Newman z Oxfordu nie wierzy w ludzi i założył, że wiek wielu stulatków to wynik błędów urzędniczych lub… oszustw emerytalnych.
Nagroda z biologii za wysadzenie papierowej torby obok kota stojącego na grzbiecie krowy, aby zbadać, jak i kiedy krowy wyrzucają mleko. To już druga w tej edycji nagroda pośmiertna. Autorami pracy o Czynnikach wpływających na wydzielanie mleka z 1939 roku byli Ely Fordyce i My Petersen.
Niestety tym razem zabrakło polskich akcentów. Dla przypomnienia, w 2022 roku jeden z Ig Nobli trafił do naukowców z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, za pokazanie, „że pacjenci poddawani niektórym formom toksycznej chemioterapii odczuwają mniej szkodliwych skutków ubocznych, jeśli jeden z tradycyjnych elementów terapii zastąpimy lodami”.
Tegoroczną ceremonię transmitował Reuters. Więcej informacji na temat laureatów i samej imprezy znajdziecie na stronie improbable.com.
