Kto widział film Zeit­ge­ist: The Movie, ten rozumie mój silny scep­ty­cyzm. Nie zwykłem wysłu­chi­wać naj­więk­szych siewców teorii spi­sko­wych, rzekomo odsła­nia­ją­cych globalne mani­pu­la­cje poprzez… two­rze­nie własnych mani­pu­la­cji. Nie chcąc narażać się dłużej na bełkot omijałem następne pro­duk­cje Petera Josepha szerokim łukiem. Pewnie tak by zostało, gdyby nie mój fetysz ostat­nich tygodni, jakim okazały się roz­my­śla­nia na tematy makro­eko­no­mii, systemu ban­ko­wego i nie­cie­ka­wej przy­szło­ści do jakiej nas te wyna­lazki prowadzą. I tak, prze­trzą­sa­jąc internet w poszu­ki­wa­niu nowych infor­ma­cji, głównie w celu zwe­ry­fi­ko­wa­nia własnych pomysłów, trafiłem na postać Jacque’a Fresco i jego Projektu Venus, szeroko omó­wio­nego w filmie Zeit­ge­ist: Addendum. Ku mojemu zasko­cze­niu, filo­zo­fia futu­ro­loga świę­tu­ją­cego w tym roku swoje 98 urodziny, okazała się mieć całkiem sporo punktów stycz­nych z moimi luźnymi roz­my­śla­niami.