A ja myślałam, że robisz to przede wszyst­kim dla siebie a nie dla guzików:) Jak masz kryzys, zmień szablon. Ale nie rób za szam­biarkę czy innego Kominka. Lepiej być już nudnym, serio.

Adamie, a może czas na zmianę formy?
Jestem osobą dość zabie­ganą, więc bez bicia przyznam, że dawno mnie tu nie było. Właśnie ze względu na tempo życia i ilość pracy, widząc “mięsisty” artykuł, który jest dość długo zwykle stwier­dza­łem “tl;dr”. Może więcej takich krótkich arty­ku­li­ków? Albo te “teksty nudne” dzielić na krótsze i zrobić z nich krótkie serie?
Dawno też nie było filmików na YT, kanał jest martwy od pół roku. Skoro nie masz weny na pisanie, to może na mówienie? 😉
Choć blog modowy to też myśl, ale bez poka­za­nia cycków się nie prze­bi­jesz.

Czytam od dawna, nigdy nie komen­tuję. Może dlatego, że nie mam zbyt wiele do powie­dze­nia. Dzisiaj jednak coś napiszę, bo widzę że mały blues.
W mojej prze­glą­dar­ko­wej zakładce “nauka” twój blog jest na pierw­szej pozycji z regu­lar­nie czy­ta­nych. Jest to zaje­bi­sty blog. Nie zmie­niał­bym w nim NIC. Żadnych treści w pigułce itp. łaszenia się do publiki. Zasłu­gu­jesz na jakąś kon­kretną kasę za to — może jakieś skromne reklamy? Adwordsy lub podobne?
Masz dobre pióro i dar przekazu — nie możesz zaprze­stać nada­wa­nia!

Raczej nie komen­tuję Twoich wpisów Adamie, jednak teraz się na to zde­cy­do­wa­łem.
Powiem Ci szczerze, że na wpisy które nazwałeś “nudne” czekam z praw­dzi­wym
utę­sk­nie­niem„, ponieważ są one naj­lep­sze i naj­cie­kaw­sze ze wszyst­kich.
Trudne pojęcia potra­fisz opisać i wytłu­ma­czyć tak, że trzeba by być praw­dzi­wym idiotą
by tego nie zro­zu­mieć (i za to szacunek). Sam jestem akurat astro­no­mem amatorem
(obser­wuję niebo od gdzieś 4 lat) i cały czas szukam nowych źródeł wiedzy- inte­re­suje się min.
astro­no­mią, fizyką rela­ty­wi­styczną i po części kwantową. Prze­ra­biam wszystko co tylko znajdę,
blogi popu­larno naukowe, artykuły na wiki­pe­dii, i cały czas nie mam dość, co ciekawe nie nudzi mnie to-
pragnę tego coraz więcej i więcej (nie oglądam wgl pro­gra­mów o kosmosie
na Disco­very ponieważ nudzą mnie one; nie dowia­duje się z nich niczego nowego),
z tego powodu liczę min. na Ciebie i czekam z utę­sk­nie­niem na kolejne artykuły typu “nudne”.
Wpisy typu ” Wszystko co chcie­li­by­ście wiedzieć o czarnych dziurach” są po prostu genialne i tyle
( w sumie wie­dzia­łem z niego prak­tycz­nie wszystko (oprócz szcze­gó­łów rysu histo­rycz­nego)
ale napi­sa­łeś to w naprawdę ciekawy i wcią­ga­jący sposób przez co mimo, że infor­ma­cje tam
zawarte znałem, cały artykuł prze­czy­ta­łem od deski do deski) =)
Szczerzę to nie obra­ził­bym się gdyby było więcej arty­ku­łów tego typu 🙂
Czekam z utę­sk­nie­niem. Pozdra­wiam Ser­decz­nie

stresz­czę się: wspa­niały blog! uwaga… wg. mnie jego zaj*****ość jest PORÓWNYWALNA z cyckami! A reklamy… dodaj koniecz­nie. Prze­ży­jemy, a Tobie, Szanowny Adamie skapnie chociaż wdowi grosz, należny Ci za to, jakimi tre­ściami nas raczysz 🙂

Powiem tak: trafiłem tutaj przez przy­pa­dek. Inte­re­suję się fizyką i astro­no­mią, choć mój fach z nauką ścisłą ma niewiele wspól­nego.

Jeżeli ocze­ku­jesz milionów wyświe­tleń, to się właśnie prze­li­czy­łeś. Tematy, które poru­szasz są niszowe. Niestety. Kotów, cycków i plo­te­czek nigdy nie prze­bi­jesz i nawet nie aspiruj. Rób dla nas, to co robisz dobrze. Opisuj rze­czy­wi­stość taką, jaka jest. Ja zawsze wycze­kuję nowego artykułu i zawsze mam nadzieję, że poruszy coś, o czym nie wie­dzia­łem lub o czym miałem mgliste pojęcie. Nie mam czasu na co dzień na czytanie publi­ka­cji nauko­wych czy książek popu­lar­no­nau­ko­wych. Traktuję to forum jako źródło rze­tel­nej wiedzy. I jestem Ci za to wdzięczny. Dziękuję.

Jeżeli nato­miast potrze­bu­jesz do dalszej pracy środków finan­so­wych, po prostu podaj nr konta. Uważam to za naj­uczciw­szy sposób pozy­ski­wa­nia pie­nię­dzy. Na pewno coś przeleję i będę z czystym sumie­niem ocze­ki­wał kolej­nych arty­ku­łów.
Pozdra­wiam, wierny M 😛

Ale nuda w Twoim wydaniu wcale nie jest nudna. Sporo ludzi współ­cze­śnie inte­re­suje się tematami z fizyki i astro­no­mii, z którymi nie mieli do czy­nie­nia w szkole, a które często są trudne do zro­zu­mie­nia dla laika. A Twój blog prze­ka­zuje tą wiedzę w stanie możliwym do prze­tra­wie­nia dla wszyst­kich. A smama mam na sumieniu to, że choć prze­czy­ta­łam więk­szość Twoich wpisów, prak­tycz­nie nigdy nie zosta­wia­łam komen­ta­rza, zapo­mi­na­jąc że jeśli nie mam się do czego przy­cze­pić, to mogę chociaż pochwa­lić dodając moty­wa­cji.
Dlatego “keep up the good work” i szerz wiedzę wśród Polaków!

Czyta się

Dorzucę coś również od siebie bo po trochu poczułem się wywołany do odpo­wie­dzi.
Czytam Twojego bloga od paru miesięcy i jak dotąd napi­sa­łem chyba jeden komen­tarz. Ale bloga bardzo lubię czytać.
Nie jestem fizykiem choć umysłem ścisłym-inży­nie­rem. Wycze­kuję każdego z Twoich wpisów, czasem te dłuższe teksty jak nie mam czasu czytać pozo­sta­wiam “na potem” ale żadnemu nie daruję. Czytałem nawet z jedną czy dwie książki przez Ciebie polecone.
Więc jak naj­bar­dziej uważam, że powi­nie­neś pisać tak jak robisz to dotąd. Nie skracaj arty­ku­łów, cycków też nie musisz dorzucać (choć męska część czy­tel­ni­ków nie miałaby nic prze­ciwko jak sądzę, ewen­tu­al­nie paniom wrzuć jakieś “ciacha”).
Czekam na kolejne artykuły, mam nadzieję że te wpisy trochę Cię pod­bu­dują i nie zapo­mnisz o swych czy­tel­ni­kach.

Chyba wypa­da­łoby abym odpisał. Zrobię to zbiorczo, ponieważ nie sądziłem, że aż tyle osób posta­nowi się wypo­wie­dzieć.

Zacznę od tego, że chyba potrak­to­wa­li­ście treść tego wpisu poważ­niej niż ja sam. Nie mogę was jednak za to winić, zresztą opłacało się, bo zawsze miło złapać kontakt z czy­tel­ni­kami — a o ten ciężko na tak “nie oso­bi­stym” blogu. Powyższe gorzkie żale są realne, ale natu­ral­nie od początku zdawałem sobie sprawę na co się piszę. Nie musicie się też obawiać (przy­naj­mniej na razie): mimo drobnych wahań formy i weny, ani myślę o zaprze­sta­niu pisania. Wręcz prze­ciw­nie, zawsze wszystko co robię traktuję śmier­tel­nie poważnie, nawet jeśli to tylko hobby. Stąd też nie żałuję czasu i kosztów poświę­co­nych na Kwantowo.

@Kot Ania — Jest to prawda tylko do pewnego stopnia. Mogę pisać dla siebie, ale przecież radości nie daje stukanie w kla­wia­turę samo w sobie, przy­naj­mniej nie na tyle dużą aby bawić się w to mie­sią­cami i latami. Tak naprawdę tekst (i każde inne dzieło) daje satys­fak­cję dopiero wtedy gdy zostaje doce­niony przez wyświe­tle­nia, lajki, pie­nią­dze, komen­ta­rze, fanki tatu­ujące sobie kota Schro­din­gera na biuście itp.

@Milus, Sky Papa­razzi, Kamil — Już jakiś czas temu zdałem sobie sprawę, że muszę szukać złotego środka i myślę, że poniekąd to robię. Z jednej strony macie do dys­po­zy­cji teksty z działu “artykuły”, które staram się jak naj­bar­dziej dopie­ścić, z drugiej zaś “szybkie prze­my­śle­nia”, krótkie i proste.

@Lost Salem, M — Pozwolę sobie lekko się nie zgodzić. Oczy­wi­ście, że tematyka “łatwa” ma nie­po­rów­ny­wal­nie większy poten­cjał, jednak te kilka procent ambit­niej­szych inter­nau­tów to nadal dzie­siątki tysięcy ludzi. W tym momencie, gdy lajkuje mnie niecałe 1,5 tys., wiem że blog może zwie­lo­krot­nić swoją popu­lar­ność. I do tego dążę.

@Kuba Grom — Widzę dokład­nie ten sam syndrom. Niby setka szkiców, z których każdy wydawał się swojego czasu inte­re­su­jący, a po paru mie­sią­cach człowiek chwyta się za głowę z myślą “nie mam żadnego pomysłu!”. Na razie pracuję nad tym aby przyrost nie­wy­koń­czo­nych szkiców był wol­niej­szy od przy­ro­stu wpisów publi­ko­wa­nych =).

@Piotr Gładysz — Chyba pamiętam, acz­kol­wiek przy­znaję, że w ciągu kilku ostat­nich miesięcy dostałem naprawdę sporo maili z naj­róż­niej­szymi prośbami. Nie zawsze daję radę sen­sow­nie i tre­ści­wie odpo­wie­dzieć, ale staram się.

@Przemysław Żybort — Niby takie proste porów­na­nie, a jednak wywołało mimo­wolny uśmiech ;).

@Anonim (ostatni) — Och z 98% to bym nie szar­żo­wał, choć rzecz jasna sam celowo kolo­ry­zo­wa­łem w tekście. Podoba mi się nato­miast ten pomysł z przy­pro­wa­dza­niem nowych czy­tel­ni­ków. Trochę brakuje mi bez­czel­no­ści innych blogerów, którzy bez skru­pu­łów żądają od swoich czy­tel­ni­ków udo­stęp­nia­nia swoich wpisów i rekla­mo­wa­nia na ich własnych blogach. Wierzę w waszą wiel­ko­dusz­ność i że zacznie­cie mnie polecać z własnej woli — jeśli na to sobie zasłużę.

A ja czytam i czytam… Po prze­czy­ta­niu wielu książek i blogów coraz mniej z tego rozumiem.
- Dalej, za nic nie mogę pojąć na czym polega splą­ta­nie.
- Nie wiem co myśleć o “pro­ble­mie obser­wa­tora”.
- Inter­pre­ta­cja kopen­ha­ska trochę mnie przeraża…
A nie ma o tym z kim pogadać… Pisz chłopie o tym jak naj­wię­cej, bo jak nie ty, to kto?.… (ja, na pewno się nie).
Trzymam kciuki, RobertG

dobra, jak już się publicz­nie wyry­cza­łeś niczym nasto­latka ze złamanym ser­dusz­kiem w poduszkę weź głęboki oddech, wypij ze cztery browary i zabierz się za pisanie kolej­nych wpisów, bo dla nich tutaj jesteśmy 🙂
a jeśli hajs się nie zgadza, to wklejaj co akapit foto kota albo jakiejś dupy i problem powinien się roz­wią­zać.
pozdra­wiam i dzięki za dobrą robotę

Świetny blog i duży talent popu­la­ry­za­tor­ski, lekkie pióro. Masz z czego być dumny! A że niektóre tematy są nie­po­pu­larne? To zaleta a nie wada. Dzięki temu możesz od czasu do czasu poczuć się jak elita, wyróż­nia­jąca się pięknie na tle szarej masy prze­cięt­no­ści.