Gdy czas był przestrzenią: Model Hawkinga-Hartle’a
“Co było przed wielkim wybuchem”? To pytanie należy do standardowych wątpliwości tlących się w głowie każdego nowego adepta kosmologii. Próbę odpowiedzi na nie, podjęli już w 1983 roku Jim Hartle i Stephen Hawking, mocno reformując pojęcie czasu we wczesnym wszechświecie.
TL;DR: Dlaczego wodoru jest tak dużo we wszechświecie?
Ponad 3/4 składu chemicznego wszechświata – a przynajmniej jego widocznych składników – stanowi wodór. Dlaczego wielki wybuch okazał się tak nieoryginalny prowadząc do masowej produkcji jedynie najprymitywniejszego możliwego pierwiastka, z domieszką helu?
TL;DR: Co leży poza wszechświatem obserwowalnym?
Wszechświat obserwowalny, choć wydaje się odmóżdżająco przepastny, tak naprawdę stanowi tylko część wszechświata jako całości. Jak wygląda jego reszta?
Czy wszechświat czeka śmierć cieplna?
Jak pisał klasyk, pewne są tylko śmierć i podatki. Rzeczywiście. Umrze każdy z nas, umrze nasza planeta i niewątpliwie umrze drogie nam Słońce. Nieunikniona wydaje się również śmierć wszechświata, choć w tym przypadku nasuwa się mnóstwo pytań.
Wszechświat pozbawiony czasu
Nie czarujmy się: sam pomysł opisania wszechświata, z pominięciem tak naturalnego elementu jak czas, nie może być przez nas traktowany inaczej, niż jako wyraz desperacji wyjątkowo szurniętego umysłu. Jednak dla rozwiązania niezwykłych zagadek, czasem musimy sięgać do równie niezwykłych hipotez.
KB #9: Wybrano siedzibę największego radioteleskopu
Square Kilometre Array, czyli projekt największego na świecie radioteleskopu, doczekał się wyboru miejsca dla swojej centrali. W przedsięwzięciu bierze udział kilkanaście państw, więc wybór nie był prosty – do ostatniego momentu najzacieklej rywalizowały ze sobą ośrodki z Włoch i Wielkiej Brytanii. Już wiemy, że siedziba SKA powstanie przy Uniwersytecie w Manchesterze.Decyzja przedstawicieli jedenastu państw członkowskich musiała mocno rozczarować Włochów, pewnych, że odrestaurowany pałac w Padwie pozwoli zdeklasować konkurencję. Manchester może nie jest tak urokliwy, ale prawdopodobnie wyspiarze zaproponowali znacznie dogodniejsze warunki finansowania placówki.Czym w ogóle jest SKA? Projekt zakłada wzniesienie na obszarze kilometra kwadratowego, sieci kilkuset (maks. dwóch tysięcy) anten wyposażonych w talerze o średnicy 15 metrów. Pojedynczo nie stanowią one szczególnej siły (są wręcz malutkie), ale działając w zespole będą znacznie wrażliwsze od wszystkich […]
Ciemna materia: Niewidzialne rusztowanie wszechświata
Fizycy przez wieki przyzwyczaili się do badania tego co obserwowalne. Niestety w pewnym momencie prądy nauki poprowadziły nas na zupełnie nieznane wody rzeczy trudnych lub nawet niemożliwych do naocznego zbadania. Jedną z nich jest ciemna materia – mogąca stanowić główny budulec całej fizycznej rzeczywistości.
Małe kosmologiczne FAQ
Struktura wszechświata oraz mechanizmy wielkiego wybuchu zawsze wzbudzają wielkie zainteresowanie, i to nie tylko w społeczności fizyków. Wystarczy prześledzić komentarze pod pierwszym lepszym artykułem poświęconym powyższym zagadnieniom, aby zauważyć jakie pytania stale rozpalają ludzką ciekawość. Na szczycie znajdują się niezmiennie zagadnienia podstawowe, dotyczące rozmiaru, wieku i kształtu kosmicznej areny.
Co znajdziemy na krańcu wszechświata?
Od Księżyca dzieli nas 380 tysięcy kilometrów. Od wystrzelonego trzydzieści siedem lat temu Voyagera 1, jakieś 19 miliardów kilometrów. Najdalej położone, widoczne gołym okiem gwiazdy, migają do nas z dystansu ponad 3 tysięcy lat świetlnych (28 biliardów kilometrów!). A co powiecie na wycieczkę do miejsc oddalonych o trudną do wyobrażenia odległość, kilkudziesięciu miliardów lat świetlnych?
Trzy relikty wielkiego wybuchu
Już prekursor idei wielkiego wybuchu – Georges Lemaître – nie wierzył aby tak dramatyczne wydarzenie mogło nie pozostawić po sobie widocznych do dziś śladów. Według Belga, początkowym produktem rozkładu “pierwotnego atomu” musiało być coś w rodzaju korpuskularnego promieniowania tła. Dopiero upływ czasu pozwolił na wytrącenie z niego pierwszych atomów, które wypełniły kosmos w formie gazu.