Garść inspirujących monologów ludzi nauki

Osoby potrafiące zachwycić się pięknem swego otoczenia – majestatycznymi mgławicami, barwną fauną i florą, niesamowitościami świata małych obiektów i elegancją tych dużych – skazane są na miłość do nauki; do najważniejszego narzędzia pozwalającego na zgłębianie tej naturalnej poezji. W dzisiejszym wpisie “polecankowym”, zabieram was na duchowo-intelektualną ucztę, serwowaną przez ludzi, którzy potrafili ubrać to doświadczenie w godne słowa.



Wypowiedź autorstwa Billa Nye’a, wycięta z niedawnej, głośnej debaty. 
Odkryliśmy prawa natury, dzięki którym możemy dowiedzieć się więcej o naszym istnieniu, dowiedzieć się skąd pochodzimy. To nas napędza! To rzecz, którą chcemy wiedzieć! 

Wynurzenia popularnego astrofizyka, które zdążyły już okrążyć internet kilkukrotnie.
 Gdy patrzę na nocny nieboskłon, wiem, że jesteśmy częścią tego wszechświata, jesteśmy w tym świecie; ale być może jeszcze ważniejszy jest fakt, że to wszechświat jest w nas.

Prawdopodobnie każdy słyszał te słowa (pojawiły się również na blogu), niemniej “Małej błękitnej kropki” pominąć, po prostu nie wypada.
Każdy wynalazca i odkrywca. Każdy moralista i skorumpowany polityk. Każda gwiazda. Każdy przywódca, święty i grzesznik w dziejach naszego gatunku. Wszyscy żyli tam, na pyłku zawieszonym w promieniu Słońca. Ziemia jest bardzo małą sceną, na olbrzymiej kosmicznej arenie…

Dla równowagi, mniej znany wywód legendarnego Carla Sagana.
Czy Ziemia na pewno jest jedyna? To była kolejna w dziejach wielka degradacja. Dołujące doświadczenie, demonstracja naszej nieistotności…

Z innej beczki: jeden z dziesiątków filmów prezentujących przemyślenia nieżyjącego angielskiego filozofa, Alana Wattsa.
Czy nie zdumiewa Cię jak niesamowicie złożony jesteś? I robisz to wszystko, mimo, że nigdy się tego nie nauczyłeś? 

Douglas Adams co prawda naukowcem nie był, ale prostych i zarazem zabawnych rozważań brytyjskiego pisarza, aż chce się słuchać.
Człowiek pierwotny (…) potrafi przystosować do swoich potrzeb wielkie połacie terenu, od tundry aż po pustynię Gobi. Udaje mu się nawet przeżyć w Nowym Jorku, na miłość boską!

Monolog słynnego fizyka na temat uniwersalności zasad rządzących wszechświatem i ich odkrywania.
To ma związek z ciekawością, z ludźmi, którzy zastanawiają się w jaki sposób “coś” wpływa na jakieś działanie. Szukając odpowiedzi, odkrywasz, że są one ze sobą powiązane. (…) To czego szukamy, to odpowiedź na pytanie: jak to wszystko działa? I co sprawia, że wszystko działa?

Znany zoolog David Attenborough, bardzo poetycko o otaczającym na świecie.
Widzę zielone drzewa, widzę czerwone róże, widzę jak kwitną dla mnie i dla ciebie. I myślę sobie, jaki piękny jest świat.

Jedna z moich ulubionych wypowiedzi Richarda Feynmana, na temat tego, jak niedoceniana jest złożoność natury i jak płytko rozumiemy piękno tworów przyrody.
Wydaje mi się, że widzę w tej roślinie więcej niż on. Mogę sobie wyobrazić komórki, skomplikowane reakcje w niej zachodzące… To także pewien rodzaj piękna.



Część powyższych materiałów na pewno mieliście już okazję kiedyś napotkać, ale zawsze jest szansa, że traficie na coś nowego. A może kojarzycie jeszcze jakieś perełki, którymi warto się podzielić?
Total
0
Shares
Zobacz też
Diuna
Czytaj dalej

Kosmiczny melanż, który nie ma końca

Zastanawiałam się, co tak naprawdę stoi za fenomenem prozy Franka Herberta. Imponujący warsztat literacki autora? Fabuła wciągająca, niczym piaski Arrakis? Niebanalny, olbrzymi świat? Trzy razy tak, ale Diuna była i po pół wieku pozostaje legendą, przede wszystkim dzięki ponadczasowości swojego przekazu.
Czytaj dalej

7 pytań jakie stawia przed nami Westworld

Jak bardzo fabuła Westoworld nie wydawałaby się rozwleczona, jak drętwych dialogów nie wypowiadaliby bohaterowie, jak scenarzyści nie prześcigaliby się w skąpieniu porywających zwrotów akcji – produkcja HBO nadal zasługuje na szacunek. Uwypukla bowiem dylematy dotyczące sztucznej inteligencji na tyle sugestywnie i dojrzale, że mimo wszelkich bolączek stanowi pozycję obowiązkową dla koneserów tematu.